Ontdekkingen die onthullen
de oceaan vandaag.
De stappen van uw virtueel bezoek
De reuzeninktvis
Deze levensgrote reproductie van een echte reuzeninktvis (Architeuthis dux), die aan het plafond hangt, is gemaakt van een exemplaar dat in 1877 is aangespoeld in Catalina (Trinity Bay), Newfoundland (Canada). Hij is 13 meter lang. Het eerste model van dit dier werd gemaakt door de zoöloog Addison Emery Verrill (1839-1926) voor het Yale University Museum. Het hier getoonde model werd in 1910 gekocht van Ward’s Natural Science Establishment in New York, en werd in 2010 gerestaureerd.
Houten deurkozijn
Alle binnendeuren van het Museum zijn bekleed met prachtig eiken houtwerk. De hoofden die van de inkomhal naar de Salon d’Honneur (op de benedenverdieping) en van de overloop naar de Salon Oceanomania (op de eerste verdieping) leiden, worden bekroond door een hoofd van Neptunus, god van de levende wateren en de oceanen. De andere lijsten, versierd met een wapenschild, gaven aan de eerste bezoekers van het museum, in 1910, de naam aan van de zalen die zij betraden: zoölogische oceanografie, collegezaal, toegepaste oceanografie, fysische oceanografie.
"Bushnell's 'Turtle
De Amerikaan David Bushnell (1740-1824) ontwikkelde en bouwde de eerste onderzeeër tussen 177 en 1776. De naam “schildpad” werd hem gegeven vanwege zijn bouw, die doet denken aan twee aan elkaar gelaste schildpaddenhuizen. Bushnell was ook de eerste die de propeller gebruikte om een schip voort te stuwen. Zijn onderzeeër dook daadwerkelijk en werd gebruikt tegen Britse schepen tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog. Deze reconstructie, gemaakt door het Oceanografisch Museum in 1990, is een must-see.
Oceanomania
- Oceanomania
Oceanomania
Na de Tempel van de Zee te hebben uitgekamd, van de achtertuin van de 9e kelder tot de zolder, om deze voorwerpen te vinden, heeft Mark Dion (geboren in 1961) het grootste rariteitenkabinet van de zeewereld bedacht. Met een oppervlakte van 180 m2, d.w.z. 18 m breed en 10 m hoog, beslaat het een heel stuk muur op de eerste verdieping. De kunstenaar geeft zijn persoonlijke en verrassend nauwkeurige visie op de ziel van het Museum. Het geeft een gevoelig en meesterlijk beeld van de rijkdom van ons erfgoed. Het rariteitenkabinet, dat in 2011 aan het publiek werd voorgesteld, is sindsdien op permanente basis geïnstalleerd. Het getuigt van de geslaagde alliantie van Kunst en Wetenschap, in dit door Prins Albert I gestichte Paleis.
- Oceanomania
De narwal tand
Een voorwerp van curiositeit, de Narwal’s tand werd ooit gepresenteerd als de hoorn van een eenhoorn! De narwal(Monodon monoceros) wordt beschermd door CITES (Overeenkomst inzake de internationale handel in bedreigde in het wild levende dier- en plantensoorten). Bij de geboorte is hij ongeveer 1,60 m lang en weegt hij 80 kg. Mannetjes kunnen een lengte van 5,40 m en een gewicht van ongeveer 1900 kg bereiken. De Narwal heeft slechts twee tanden, de rechter blijft ingebed in de kaak, terwijl de linker in een spiraal tegen de klok in groeit, deze zwaardvormige tand heeft dan ongeveer tien jaar nodig om te groeien. Hij kan meer dan 3 m lang worden en in zeldzame gevallen komt hij voor bij wijfjes (1 op 500). Narwallen leven in groepen en kunnen zich onder ijsbergen voortbewegen omdat zij geen rugvin hebben: dit is een bijzonderheid die zij delen met hun neven, de beluga’s. De twee tanden in Oceanomania zijn 1,87 m lang.
- Oceanomania
Hirondelle's medicijnkistje
Koffer bekleed met gekarteld leer van Louis Vuitton, met opschrift “Yacht Hirondelle Médicaments”, met een uitklapbaar voorpaneel, een verticale lade voor flessen en vijf horizontale laden. Op maat gemaakt, werd het gebruikt tijdens de campagnes van de
Prins Albert I. Het werd in maart 1996 aan het Museum toevertrouwd door Prins Rainier III.
- Oceanomania
De Archimedes
Franse oceanografische onderzoek bathyscaphe. Het model van Oceanomania is 1/20e, het origineel is 22,10 m lang, 5 m breed en 8 m hoog. Archimedes heeft in totaal 139 duiken gemaakt. In 1974 heeft hij deelgenomen aan de F.A.M.O.U.S (French American Middle Ocean Undersea Survey) expeditie om de Mid-Atlantic Ridge in kaart te brengen. De eerste diepe duik van de Archimedes: op 15 juli 1962 bereikten commandant Georges Houot (1913-1977) en scheepswerktuigkundige Pierre Willm (1926-2018) 9
200 meter, ze zullen daar 3 uur blijven. In de komende dagen zullen andere proefduiken plaatsvinden, waarbij meer dan 9.500 meter diepte zal kunnen worden bereikt. De echte bathyscaphe is te zien in de Cité de la mer in Cherbourg.
- Oceanomania
Nautile
Nautilusschelp gegraveerd door Charles H. Wood (actief tussen 1840 en 1870) rond 1851 herdenkt de overwinningen van de beroemde admiraal Horatio Nelson (1758-1805). De kunstenaar beeldde onder meer Sint Joris af die de draak doodt en het wapen van de stad Londen. Een allegorie van de Overwinning toont een schild met daarop de veldslagen van Admiraal Nelson. Dit exemplaar is een van de replica’s van de nautilus, gegraveerd voor de wereldtentoonstelling van 1851 in Londen en opgedragen aan de Britse natie en koningin Victoria. C. H. Wood specialiseerde zich in gravures op naturalistische dragers (struisvogeleieren, kalebassen, schelpen).
- Oceanomania
SP3000 Cyana
Model van de SP3000 Cyana Duikschotel klaargemaakt voor modelbouw
die vanaf 1982 werd gepresenteerd in de Salon d’honneur van het Museum (zie
foto’s). Hij werd tentoongesteld naast de SP350 van kapitein Cousteau. In het kabinet van
nieuwsgierigheid presenteert het zijn ventrale deel.
Technische kenmerken: Hout. Lengte 110 cm, breedte 70 cm, hoogte 40 cm, gewicht 40-45 kg.
- Oceanomania
Steller's Rhytin
66 cm lange schedel van een nu uitgestorven zeezoogdier, Steller’s Rhytine
(Hydrodamalis gigas). Hij is nauw verwant aan de doejong en was de grootste van alle sirenen, met afmetingen tot 8 meter en een gewicht van 6 tot 7 ton. Steller’s Rhytine was een herbivoor die zich voedde met gigantische algen, de kelpen. Ontdekt in 1741 in het gebied van de Commandeur-eilanden (Noordpoolgebied), tijdens de expeditie van Vitus Bering, verdween de soort 27 jaar later in 1768. Zonder genade bejaagd om zijn vet en zijn uitstekende vleeskwaliteit. Het zeer rustige karakter, de zeer lange draagtijd en de traagheid waren fataal voor de rhytine die snel verdween.
Monaco en de Oceaan
Monaco en de Oceaan illustreert de bijzondere band van drie prinsen met de Oceaan: Albert I, Rainier III, Z.S.H. Prins Albert II.
Het is een reis door de tijd aan de zijde van staatshoofden die zich, elk op hun eigen manier, bewust zijn van en inzetten voor de exploratie en bescherming van de oceaan.
Het doel is hier niet alleen tentoon te stellen, maar ook zoveel mogelijk mensen bewust te maken, te overtuigen en te betrekken bij de bescherming van de oceanen. Monaco en de oceaan” biedt u niet alleen de gelegenheid om te leren en te begrijpen, maar nodigt u ook uit om actie te ondernemen. Om samen te bouwen aan een betere toekomst voor de oceanen! De bedreigingen voor mariene ecosystemen zijn cumulatief. Visserij, aquacultuur, scheepvaart, energie, vrijetijdsbesteding, bouw van kustgebieden… activiteiten zorgen voor een toename, uitbreiding en aantasting van milieus die van essentieel belang zijn voor de voortplanting of het leven van bepaalde soorten.
“Monaco en de Oceaan” daagt de bezoeker uit zich meer te interesseren voor de toekomst van de oceaan, een gemeenschappelijk goed van de mensheid, en confronteert hem tegelijk met de invloed die de mens op dit kwetsbare ecosysteem kan hebben.
- Monaco en de Oceaan
Prins Albert I
Prins Albert I (1848-1922) voelde zich zijn leven lang aangetrokken tot de zee en de wetenschap. Deze humanistische heerser streefde naar een beter begrip van de natuur en liet een aanzienlijk oeuvre na aan het nageslacht. Hij ondernam 28 wetenschappelijke campagnes met zijn vier oceanografische schepen, die hij uitrustte met de nieuwste technologische innovaties. De bijdrage van de prins was belangrijk op drie gebieden van de oceanografie: instrumentatie, waarbij hij zelf instrumenten uitvond of bestaande instrumenten perfectioneerde; cartografie, met in het bijzonder belangrijke vooruitgang bij het in kaart brengen van Spitsbergen en zijn belangrijkste bijdrage op dit gebied blijft de General Bathymetric Chart of the Oceans; de verspreiding van oceanografische kennis door middel van publicaties en conferenties.
“Zo begon ik de Oceanografie te cultiveren, de nieuwe wetenschap die doordringt tot het geheim van de afgrond. En dit werk, heeft de mooiste jaren van mijn leven gevuld door het beste van mezelf op te nemen. »
Albert I, De carrière van een navigator, 1902.
- Monaco en de Oceaan
Het laboratorium
De bezoeker doorkruist het grote laboratorium van het tweede Hirondelle, laatste schip van Prins Albert Ier: het meubilair, de anti-rol tafels, de flacon houders en de glazen containers zijn allemaal origineel! Talrijke experimenten werden er uitgevoerd, waaronder de studie van het gif van de physalia, de samendrukbaarheid van zeewater en de studie van sedimenten. de samendrukbaarheid van zeewater of de studie van sedimenten.
- Monaco en de Oceaan
Prins Rainier III
Rainier III (1923-2005) draagt door talrijke acties bij tot de bescherming van het milieu en meer in het bijzonder van de oceanen. Omdat hij de bewustmaking van het publiek wilde voortzetten, benoemde hij commandant Cousteau om het grote publiek kennis te laten maken met de onderkant van de oceanen. De beroemde ontdekkingsreiziger met de rode hoed bekleedde deze functie van 1957 tot 1988. In die periode heeft hij de onderwaterwereld aan het grote publiek onthuld en de hele wereld bewust gemaakt van de kwetsbaarheid van het mariene milieu.
“Laten we de morele en politieke kracht vinden om de voorgeschreven remedies toe te passen om het essentiële te redden. »
Rainier III, op de Conferentie van Rio in 1992.
- Monaco en de Oceaan
Jacques-Yves Cousteau
Het was met de Calypso dat kapitein Jacques-Yves Cousteau (1910-1997) alle wereldzeeën bevoer en verkende. Door zijn expedities en films onthulde Cousteau de onderwaterwereld, haar schoonheid maar ook haar kwetsbaarheid.
- Monaco en de Oceaan
Prins Albert II
In de voetsporen van zijn betovergrootvader Albert I en zijn vader Rainier III voert Z.S.H. Prins Albert II van Monaco vanaf de eerste dag van zijn troonsbestijging een ambitieus milieubeschermingsbeleid. Dit is een essentieel gevecht voor H.S.H. Prins Albert II. In 2006 bereikte hij de Noordpool per slee om met eigen ogen de opwarming van de aarde onder de aandacht te brengen, een avontuur waarvan Albert I honderd jaar eerder al had gedroomd. Zijn ecologisch engagement leidde uiteraard tot de oprichting van de Prins Albert II van Monaco Stichting in juni 2006. “Ik heb besloten een stichting op te richten die zich inzet voor milieubescherming en duurzame ontwikkeling (…). Het is een mondiale uitdaging die dringend concrete maatregelen vereist als antwoord op drie grote milieuproblemen: klimaatverandering, biodiversiteit en water. Klimaatverandering, biodiversiteit en water,” legde hij toen uit. Drie jaar later bereikte de regerende prins de Zuidpool, vergezeld door de avonturier Mike Horn. Prins Albert II lanceerde medio 2017 ook de Verkenningen van Monaco voor een missie van drie jaar, die de grote campagnes van Albert I nieuw leven inblaast in het tijdperk van de hedendaagse wereld. De inzet van de Prins voor het milieu komt vooral tot uiting op het Monegaskische grondgebied. Enkele voorbeelden zijn de installatie van 70 zeewaterwarmtepompen, het streven naar koolstofneutraliteit in 2050, schoon openbaar vervoer en schone administratieve voertuigen, de installatie van 40 kunstmatige habitats die dienst doen als viskwekerijen onder de pontons van de havens, en nieuwe constructies die het ecosysteem van de zeebodem respecteren. Z.S.H. Prins Albert II heeft talrijke internationale onderscheidingen ontvangen voor zijn acties ten gunste van de ecologie, zoals de Teddy Roosevelt Medal, ter ere van zijn inspanningen voor het behoud van het milieu. Zoveel tekenen van erkenning voor dit staatshoofd in zijn diepe persoonlijke betrokkenheid door de jaren heen.
- Monaco en de Oceaan
De wereldbol
De wereldbol op het middendek van de boot: deze wereldbol illustreert de huidige bedreigingen voor het milieu
