een zo groot mogelijke bekendheid te geven aan deze kwestie
voor de bescherming van de oceanen
De stappen van uw virtueel bezoek
Het oceanografisch museum van Monaco
Prins Albert I (1848-1922) stichtte het als een paleis dat geheel gewijd was aan de zee. De missie van het paleis is de oceanen bekend, geliefd en beschermd te maken. Het werd in 1910 in gebruik genomen en kijkt uit over de Middellandse Zee, op de zijkant van een klif. Bijna 650.000 bezoekers komen elk jaar langs de deuren. De 100 meter lange voorgevel is, net als de rest van het museum, opgetrokken uit kalksteen van La Turbie. De ornamenten doen denken aan de maritieme wereld: schuimkoppen, vissen, golven, zeewier, schelpdieren, octopus, boeg van een schip, touwen, enz.
Op de bovenste kroonlijst zijn 20 namen gegraveerd van wetenschappelijke schepen die door Prins Albert I zelf werden gekozen uit een lijst die was opgesteld door Dr. Jules Richard (1863-1945), de eerste directeur van het Museum en een trouwe medewerker van de Prins. De twee allegorieën op het centrale deel van de gevel van het Oceanografisch Museum zijn
het werk van de beeldhouwer Louis Gustave Dussart (1875-1952). Links de Vooruitgang die de Mensheid komt redden en rechts de Waarheid die aan de Wetenschap de krachten van de wereld openbaart. Ze zijn gemaakt van Bresciaanse kalksteen en zijn 8 meter hoog. De walruskop, de sluitsteen van het grote centrale raam, is ook het werk van Dussart.
Olieverf op doek door Louis Tinayre
"De Isachsen missie, bezig op een gletsjer, gaat over een ijsbrug"
Dit zeer grote schilderij van Louis Tinayre (1861-1942) (4 x 3 m) werd gemaakt in 1906. Het stelt de Isachsen missie voor, over de gletsjer van 14 juli. Tijdens de wetenschappelijke campagnes van 1906 en 1907 financierde Prins Albert I verschillende landexpedities, waarvan er twee werden geleid door kapitein Gunnar Isachsen (1868-1939). Met zijn team maakte hij cartografische en topografische opnamen van een onontgonnen gebied in het noordwesten van Spitsbergen, dat nu de naam Albert I-land draagt. In 1907 beschreef Prins Albert I de expeditie als volgt: “Kapitein Isachsen van het Noorse leger, bijgestaan door luitenant Staxrud, de geoloog Horneman, de Franse arts Louët en vier Noorse dragers, uitgerust met sleeën, ski’s en meetinstrumenten, hebben over een afstand van ongeveer 1000 km de elementen verzameld van een volledige kaart en een geologische studie van een hele streek waarin nog niemand was doorgedrongen”.
Albert I, “Sur la huitième campagne de la Princesse Alice II”, in Comptes rendus hebdomadaires des séances de l’académie des Sciences (CRAS), zitting van 14 januari 1907.
Mozaïek van het jacht Prinses-Alice II
In de inkomhal toont een monumentaal gekleurd mozaïek in het midden het derde schip van Prins Albert I, de tweede Prinses-Alice, wiens oceanografische campagnes de belangrijkste uit zijn carrière waren. De Prins wenste dat elk vertegenwoordigd zeemotief de wetenschappelijke gegevens nauwgezet zou respecteren. Zo kunnen vliegende vissen en octopussen rond het schip worden herkend. Dit werk werd gemaakt door een Italiaanse mozaïekschilder, Joseph (Giuseppe) Tamagno.
De Medusa Kroonluchter
De Medusa-kroonluchter, die in 1908 door het huis Baguès werd vervaardigd, siert het plafond van de Salon d’Honneur. Het gaat om een soort die in de Straat van Malakka (Zuidoost-Azië) werd ontdekt door de Duitse bioloog Ernst Haeckel (1834-1919) en Rhopilema frida werd genoemd, naar zijn verloren liefde Frida von Uslar-Gleichen. De bioloog, enthousiast over zijn ontdekking, maakte er een schets van, geïnspireerd door de naturalist en ontdekkingsreiziger François Péron (1775-1810), die een kwal beschreef “in de vorm van een kroon of liever van een kroonluchter, zoals men die ziet in de paleizen van prinsen”. Deze schets werd later door de beeldhouwer Constant Roux (1865-1942) als model gebruikt om dit prachtige stuk te ontwerpen, dat regelrecht uit het paleis van een prins lijkt te zijn gekomen.
Het standbeeld van Prins Albert I
Dit marmeren standbeeld van Prins Albert I van Monaco, het werk van de kunstenaar Denys Puech (1854-1942), kwam tot stand dankzij een door Prins Louis (1870-1949), zoon van Prins Albert I, gelanceerde inschrijving onder familieleden van de Prins, medewerkers en het Monegaskische volk. De versiering van de sokkel, die ontleend is aan de maritieme wereld, is versierd met twee bronzen bas-reliëfs, gegoten door de beroemde grondlegger Claude (Claudio) Valsuani (overleden 1923) in 1910. Deze bas-reliëfs, getiteld “Jacht op walvisachtigen” en “Het oogsten van een sleepnet op het dek” werden op de sokkel geplaatst ter gelegenheid van de officiële opening van het Oceanografisch Museum op 29 maart 1910.
Het fluorescerende koraalbekken
Sommige koralen hebben het vermogen om te “fluoresceren”. Dit natuurlijk verschijnsel is verbonden met een proteïne. De kolonie zendt een deel van het geabsorbeerde licht uit
in de vorm van fluorescerend licht. De rol van deze fluorescentie blijft slecht begrepen. Het kan worden gebruikt: ter bescherming / om de fotosynthese van algen te vergemakkelijken / of om te communiceren.
Doekschilderingen van het plafond van de Conferentiezaal
Het plafond is verdeeld in vakken. Het centrale deel is gereserveerd voor maritieme onderwerpen, geschilderd door Marie-Félix Hippolyte-Lucas (1854-1925): “De eerste zeelieden”, gevolgd door “de vuurtoren”, “het ophalen van het sleepnet”, “zeevogels”, “walvisvangst” en “zeehondenjacht”. De kistjes rondom, uitgevoerd door Emmanuel Cavaillé-Coll (1860-1922), die verantwoordelijk was voor de decoratie van deze zaal, zijn versierd met zeedieren, geïnspireerd, net als de kroonluchter in de Salon d’honneur, op de tekeningen van Ernst Haeckel (1834-1919).
Wapen van de Grimaldis
Dit wapenschild is een groot raadsel voor ons… Het werd zeer onlangs ontdekt, in 2010, tijdens de restauratiewerkzaamheden ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van het Oceanografisch Museum. Waarom werd een dergelijk werk, zeer goed uitgevoerd, omringd door talrijke gouden monogrammen van Prins Albert I en in perfecte harmonie met de rest van de kamer, verborgen? Sinds 1910 bedekt een reusachtig schilderij van 8 m lang, De prinses Alice II op zee van Edouard Monchablon (1879-1914) (Grand Prix de Rome in 1903), dit kostbare wapenschild. Vandaag hebben we het zijn rechtmatige plaats teruggegeven.
